Notlarım: Varşova

Varşova'ya ESTIEM organizasyonu için 5 günlüğüne gittim. (03.04.2013-07.04.2013) Genel amaç, yerel grupların yeni başkanlarını bir araya getirip, bir eğitim vermek ve kendi aralarında kaynaşmalarını sağlamaktı. Fikir fena değildi ancak organizasyon kötüydü. Ben hayatımda bunkadar kötü beslendiğimi hatırlamıyorum. İlk gün sabah 40 kişinin kahvaltısı için 6-7 ekmek, bir torba domates ve peynir getirmişler. Yine kahvaltıda çok yemediğim için bu o kadar büyük bir sıkıntı oluşturmadı ancak öğle yemeği diye ki başı küçük bir ekmek ve marmelat vermeleri moralimi çok bozmuştu ve yine bir kez daha anladım ki yemek benim için çok önemli.

Bir akşam geleneksel akşam yemeği yiyeceğiz dendi ve o akşam üniversitenin yemekhanesine gittik. Masada sadece beyaz bir püre, salatalık turşusu, çay, amerikan salatası ve böreğe benzer bir kızartma vardı. Hepsinden azar azar aldım. Beyaz şeyi tadayım dedim ki, ağzıma bir yağ tadı geldi, meğersem bu saf domuz yağıymış. Diğerleri de tabi doyuracak gibi görünmedi ve tüm grup orada yerken biz Türkler olarak çıkıp dışarda sandviç yedik.

Binalar, 2. Dünya savaşı'nda şehrin büyük bir kısmı yıkıldığı için yeni görünüyor ancak hostelin olduğu semt, savaştan kalan nadir bölgelerden biri ve hala bir çok duvarda mermi izleri vardı. Hostel ise, savaş zamanında mermi yapımında kullanılan bir binaymış ve tavanarası havasından böyle bir yer olduğu belliydi. Tramvaylar da çok ilginçti. Yeni alınmış modern tramvaylar da vardı, 20-25 yıldan eski tramvaylar da. Ama hepsinin ortak bir yanı; vatmanlar öyle bir kullanıyorlar ki tramvaylarını, her dönüşte sağa sola savruluyorsun. Oradayken aklıma Zürih'teki 10 km/saat ile giden tramvaylar ve içindeki yaşlı teyzelerimiz geldi de, içimden o teyzelerimiz Varşova'ya gelmesin, gelirse de taksiden şaşmasın diye geçirdim.